Είμαστε πλέον στη φάση της αριθμητικής. Μας τελείωσαν τα η κάθε ζωή μετράει του Μαρτίου-Απριλίου 2020. Μια μέρα απλά θα ανοίξουν όλα και θα είναι... Παρασκευή.

Τα κρούσματα δεν έχουν πέσει, ουσιαστικά περισσότερες κλίνες δεν έχουμε και το σύστημα υγείας της Ελλάδας δεν άλλαξε, πέρα από τις αντοχές του νοσηλευτικού προσωπικού που έχουν φθάσει στα όριά τους. Ίσως, για αυτό και ο μπασκετμπολίστας που του δώσανε πτυχίο ιατρικής, επιτέλους ξεμπλόκαρε τις άδειες του προσωπικού, μάλλον γιατί κατάλαβε ότι σε λίγο θα τον φάνε ζωντανό.

Μην παρεξηγηθώ, χαίρομαι πολύ που επιτέλους θα σταματήσουν τα μέτρα και οι απαγορεύσεις, και μακάρι να Φύγουν όλοι οι περιορισμοί που έχουν παραμείνει, π.χ. υπάρχει ακόμα η απαγόρευση μουσικής, γυμναστηρίων και το κλείσιμο στις 12.30μμ, εδώ να σταθούμε ότι οι περιορισμοί είναι με πολιτικά κριτήρια, καθώς οι εκκλησίες στην πράξη δεν έχουν ανάλογους περιορισμούς (ψαλμωδίες, ωράριο και άτομα).

Επιστρέφω στα νούμερα, ή μάλλον στους ανθρώπους. Μετά τις αγαπουλίτσες λοιπόν και τα είμαστε όλοι Έλληνες και σαν Έλληνες θα πεθάνουμε (που το άκουσα ξανά αυτό;) ήρθε η ρεαλ πολιτικ. Τα λεφτά τέρμα είπε ο Στουρνάρας στο τέλος του 20 και τότε άρχισε το παραμύθι. Όλα καλά παιδιά, τώρα πάτε στις δουλειές που δεν κολλάει και απλά σας κόβουμε την έξοδο.

Το όνειρο των νεοφιλελεύθερων, όλη μέρα στη δουλειά και μετά μέσα να καταναλώνεται από το PC σας. Μετά ύπνο και πάλι το πρωί για δουλειά. Όταν όμως οι σημαίες της τρικολόρε άρχισαν να κυματίζουν στο Παρίσι, Ο Λουδοβίκος το έκανε πάνω του ακόμα και στην ήσυχη νέα Σμύρνη κόντεψαν να τους φάνε μαζευτήκανε. 8 ώρες ύπνο - 8ώρες εργασίας - 8 ώρες διασκέδαση είναι η ελάχιστη συμφωνία για να μην ξαναπάρουν μπρος οι γκιλοτίνες, i am looking at you Hadjidakis. Τέλος, πάντων, και την αστυνομία μαζέψανε, και τα διαπαιδαγωγικά sms γίνανε καπνός.

Όλα τα πήρανε πίσω εκτός από τις ανθρώπινες ζωές, αυτές που χάθηκαν και αυτές που ... μαράθηκαν. Έμεινε και η στατιστική του τρόμου, αυτή που σε περιμένει στη γωνία. Τόσο % να πεθάνεις αν είσαι σε ευπαθείς ομάδες, τάδε % αν είσαι ηλικιωμένος. Και την "επιστημονικότητα" της (και καλά) επιτροπής την αντικατέστησε ένα κομπιουτεράκι. Πόσους αντέχουμε να πεθάνουν για να μην καταστραφεί ο τουρισμός. Πόσους θα χάσουμε από θρομβώσεις αν εμβολιαστούν οι κάτω των 45 και πόσους τουρίστες θα κερδίσουμε αν η Αγγλία μας κάνει πράσινους (σ.σ. άκυρο φάγαμε);

Θυμάμαι τον εαυτό μου ρασταφάρι, πριν κάτι δεκαετίες να φωνάζει το σύνθημα οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη, τότε που το να μπει η Ελλάδα στο ΔΝΤ ή να μετράμε με ευρώ τις ανθρώπινες ζωές ήταν εικόνες του μακρινού τρίτου κόσμου...