Παρουσιάστηκε χθες από την κυβέρνηση η εφαρμογή ελέγχου των πιστοποιητικών Covid Free GR παρόλες τις επιφυλάξεις της Αρχής Προστασίας Δεδομένων.

Με την εφαρμογή αυτή ανοίγει ο δρόμος για τη καταγραφή των καθημερινών δραστηριοτήτων μας σε έναν κεντρικό server. Τι ώρα πήγες για καφέ ή φαγητό και σε ποιο μέρος. Ποιοι άλλοι ήταν μαζί σου. Πόση ώρα κάθισες κτλ. Το ίδιο θα ισχύει και για τις ακτοπλοϊκές μετακινήσεις αλλά και τα ξενοδοχεία. Φτάνει και μόνο η εικόνα του ελέγχου των εισερχομένων στις πύλες των καταστημάτων, όπου εργαζόμενοι/πορτιέρηδες θα κόβουν ή θα δέχονται εισερχόμενους σε αυτά για να μας φέρει στο νου μας εικόνες από μυθιστορηματικές δυστοπίες.

Η πανδημία έχει φέρει μια τρομακτική κρίση στη δεκτικότητά μας και στη διαχείριση των προσωπικών μας δεδομένων. Θυμάμαι στις αρχές της πανδημίας να ανακοινώνονται τα ονόματα και το επάγγελμα στα ΜΜΕ όσων είχανε κολλήσει και αυτό σιγά σιγά μας φαινόταν φυσιολογικό. Έτσι σήμερα φτάνουμε στην απόλυτη παρακολούθηση των κινήσεών μας από το κράτος. Και γνωρίζοντας ότι αν ανοίξει η όρεξη θέλουν όλο το μενού, ποιος μας λέει ότι καθώς η κοινωνία θα συνηθίζει στην άνευ όρου παράδοση των δεδομένων μας στα κράτη, η παρακολούθηση της ιδιωτικής μας ζωής δε θα φτάσει στα επίπεδα κρατών όπως η Αμερική (NSA) ή και της Κίνας.

Η τεχνολογία φυσικά και μπορεί να χρησιμοποιηθεί προς όφελος της διαχείρισης της πανδημίας, αλλά με πολλές προϋποθέσεις, δικλίδες ασφαλείας αλλά κυρίως με απόφαση για σεβασμό της ιδιωτικότητας. Για παράδειγμα, σε ότι αφορά την εφαρμογή θα μπορούσαν να είχαν πραγματοποιηθεί τα εξής:

1) Δημιουργία εφαρμογής που να είναι 100% ελεύθερο λογισμικό αντί για εφαρμογή κλειστού κώδικα . Στην τελευταία παρατήρησή της, ακόμα και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων αναφέρει ότι το λογισμικό πρέπει να είναι ανοιχτού κώδικα. Αν και υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο ελεύθερο λογισμικό και αυτό του ανοιχτού κώδικά, οποιαδήποτε επιλογή θα έδινε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε που πάνε τα δεδομένα και πως κρατούνται.

2) Ο τρόπος λήψης της εφαρμογής να γίνεται είτε από το διαδίκτυο είτε από ανεξάρτητα αποθετήρια όπως το f-droid. Έτσι δε θα ελέγχουν οι Google και η Apple ούτε στις εκδόσεις (αν για παράδειγμα προκύψει κενό ασφαλείας το πότε θα μπορεί να αναβαθμιστεί δεν εξαρτάται από τον ιδιοκτήτη της εφαρμογής αλλά απο το απθετήριο), ούτε τα στοιχεία μας για το ποιος και που τις κατεβάζει. Με τη διαχείριση της κίνησης του λογισμικού από εταιρείες, ούτε το ίδιο το κράτος δε γνωρίζει αν η εφαρμογή έχει πειραχτεί από τις εταιρείες αυτές και για το κατά πόσο έχουν πρόσβαση στα δεδομένα μας.

3) Όλα τα δεδομένα να αδρανοποιούνται πριν και μετά τη λήψη. Αυτό σημαίνει έλεγχος των στοιχείων αλλά όχι αποθήκευση και καταγραφή. Αυτή τη στιγμή δε γνωρίζουμε τι γίνονται με τα δεδομένα μας. Μπορούμε να υποθέσουμε ακόμα και οτι το κράτος να τα πουλάει σε τρίτα μέρη για διαφημιστικούς σκοπούς, ή να τα αρχειοθετεί για μελλοντική επεξεργασία. Μόνο αν το πρόγραμμα τόσο στο κινητό, όσο και αυτό της καταγραφής των εμβολιασμών ήταν ελεύθερο λογισμικό θα ξέραμε τι γίνετε με τα δεδομένα μας.

4) Πέρα από το ίδιο λογισμικό, υπάρχει και ο εξοπλισμός και το λειτουργικό σύστημα. Αντί για τη χρήση κινητών, ας φροντίσει το κράτος να προμηθεύσει το ίδιο τις επιχειρήσεις με συσκευές σκάνερ που να τρέχουν να τρέχουν προγράμματα οδήγησης ελεύθερου λογισμικού και ελευθέρα λειτουργικά συστήματα, όπως το GNU/Linux.

Οι παραπάνω επιλογές δεν είναι τεχνικές αλλά αντίθετα είναι 100% πολιτικές. Η παράδοση του ιατρικού και προσωπικού μας ιστορικού σε εταιρείες αποδεδειγμένα εχθρικές στην προστασία των δεδομένων μας είναι επιλογή των νεοφιλελεύθερων κυβερνήσεων. Αν αυτό συνεχιστεί θα έχει ανεπανόρθωτα ολέθρια αποτελέσματα για τη δημοκρατία μας.

Τα παραπάνω δεν αφορούν τη συζήτηση για τους εμβολιασμένους και μη. Προσωπικά, αν και έχω κάνει και τις δύο δόσεις, δε συναινώ στην παράδοση των δικαιωμάτων και της ελευθερίας μου.