Μια μέρα πηγαίνετε σε ένα περίπτερο να αγοράσετε μια εφημερίδα. Καλημερίζετε τον ιδιοκτήτη ή την ιδιοκτήτρια του καταστήματος και ζητάτε την εφημερίδα, οπότε λαμβάνετε την εξής απάντηση:

Καλημέρα σας, παρακαλώ αφήστε τα στοιχεία σας καθώς κάθε πώληση εφημερίδας, πρέπει να καταγράφεται με ονοματεπώνυμο.

Επίσης, βλέπω ότι η εφημερίδα που αγοράζεται είναι προοδευτική, μήπως είστε κομουνιστής;

Βλέπω ότι στο παρελθόν έχετε αγοράσει και άλλες παρόμοιες εφημερίδες, οπότε σας καταχωρώ σε αυτούς που αγοράζουν προοδευτικές εφημερίδες και πιθανόν είναι αριστεροί ή αναρχικοί.

Επίσης, σήμερα το πρωί κοιτάξατε για σοκολάτες, μήπως θέλετε να αγοράσετε και μία σοκολάτα;

Μέσα στην τσάντα που κουβαλάτε έχετε μια σερβιέτα, ένα βιβλίο, ένα σημειωματάριο και έναν τηλεφωνικό κατάλογο, όλα τα περιεχόμενα της τσάντας σας έχουν καταχωρηθεί στη βάση δεδομένων μας.

Αυτό το τρομαχτικό σενάριο είναι χωρίς υπερβολή, ακριβώς ότι συμβαίνει κατά την επίσκεψή σας στις περισσότερες ιστοσελίδες. Στο φανταστικό σενάριο παραπάνω θα αντιδρούσαμε, στον ψηφιακό κόσμο, όλα μας μοιάζουν απρόσωπα, οπότε απλά το προσπερνάμε.

Δείτε σε μια αθλητική ιστοσελίδα πόσα προγράμματα παρακολούθησης των δεδομένων μας τρέχει (η λίστα στα δεξιά δείχνει μόνο τα μισά).

Τα "προγραμματάκια" αυτά, δεν παρακολουθούν μόνο τι κάνεις στη συγκεκριμένη σελίδα, αλλά όλες τις πιθανές ανοιχτές καρτέλες, ακόμα και άσχετα με το πρόγραμμα περιήγησης δεδομένα του κινητού ή του υπολογιστή μας.

Η ιστοσελίδα, μαζεύει τα δεδομένα μας και τα πουλάει σε διαφημιστικές και άλλες εταίρες και μπορεί να τα παραχωρήσει ακόμα και σε κρατικές υπηρεσίες, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και σε οποιονδήποτε τα ζητήσει και πληρώσει για αυτά.

Αν τα απενεργοποιήσουμε η σελίδα στην πραγματικότητα είναι μη λειτουργική.

Χρησιμοποιήστε το δίκτυο tor και αποφεύγετε, όπου είναι δυνατό, να επισκέπτεστε παρόμοιες ιστοσελίδες.