Πως ξεκίνησα να ανησυχώ και μίσησα τα εμβόλια.

Όσο μπορώ αποφεύγω τα φάρμακα, τόσο για μένα, όσο και για τα παιδιά μου. Παρόλα αυτά είναι η επιστήμη αυτό που μας ξεχώρισε στο ζωικό βασίλειο και τα φάρμακα αυτά που μας κάνανε να αντέξουμε στις δυσκολίες της φύσης. Το ανθρώπινο είδος επαναστάτησε όταν αποφάσισε να δαγκώσει το μήλο και να επιλέξει τη γνώση και ας εγκαταλείψει την Εδέμ της άγνοιας και της αμάθειας.

Ταυτόχρονα όμως δεν εμπιστεύομαι τις φαρμακευτικές εταιρείες και τα κράτη. Δεν υπήρχε και δε θα υπάρχει καμία δίκαιη μοιρασιά αν δεν τη διεκδικήσουμε.

Ξέρουμε ότι για το κέρδος δε θα διστάσουν να πειράξουν τα νούμερα και τις έρευνες και ότι έχουν ισχύ να χρηματοδοτήσουν πολιτικά πρόσωπα και κρατικούς μηχανισμούς.

Καθώς οι λοιπόν οι κρατικές υπηρεσίες αλλά και η επιτροπή των επιστημόνων κάνανε κάποιες "ατυχείς" επιλογές η καθεμία και ο καθένας από εμάς είμαστε παντελώς μονάχοι στο τι θα επιλέξουμε.

Έτσι λοιπόν, ανάμεσα στα γεωπολιτικά παιχνίδια, την παραπληροφόρηση και την υποπληροφόρηση θα πάω να κάνω ένα εμβόλιο που κυβερνητικά στελέχη λένε ότι μας τα δίνουν για να μην πεταχτούν και γιατί δεν περισσεύουν να μας δώσουν άλλα.

Εγώ κουράστηκα να υπολογίζω ποσοστά. Τόσο % η θνητότητα, τάδε % οι θρομβώσεις κτλ κτλ.

Αύριο στις 11/00 πμ στα Άβδηρα, κλείνει για μένα ο πρώτος τόμος της πανδημίας με τη δεύτερη δόση.

Καλό μας καλοκαίρι.